Proszę o pomoc w poprawieniu/napisaniu/przetworzeniu zadanej drabinki:
1. Pewien młodzieniec budzi się w nocy w przycmentarnym małym kościele.
Wygląda na mocno zaskoczonego miejscem, w którym się znalazł.
Na niespodziewany dźwięk organowy ucieka z chóru do sali, w której pełno jest
plastikowych modeli ryb o różnej wielkości. Dziwaczne ryby mają otwarte usta
i dyndają na sznurkach.
Gdy dźwięk zdaje się przybliżać, chłopiec ucieka do szafy. Przez jej szpary
widzi zjawę i gdy ta go zauważa, cofa się i wpad w tylne wyjście
(szafy!): w ten sposób umyka w dół jakiegoś lochu.
Tu słyszy najpiękniejszy dla ludzkich uszu dźwięk; zafascynowany nim,
podchodzi do studni, z której dobiega ów dźwięk i bije wielka światłość.
Nagle coś go szarpie w dół: chłopak wpada do studni. Widać grymas na jego
ustach.
2. Widać grymas na ustach pewnego 34-latka - Dawida (gryzie go w szyję
ogromny czarny pająk).
Człowiek ów zabija pająka i kończy zapisywać zdanie "chłopak wpada
do studni". Zamyka komputerowy plik zatytułowany "Broń akustyczna
w prasłowiańskich legendach". Wychodzi z psem na wieczorny spacer.
3. Wiejski spacer. Widać procesję świętego obrazu; słychać
śpiew wiejskich bab oraz dzwon kościely.
4. Młody chłopak wychodzi ze swym małym psem z domu, który przed chwilką
ogladaliśmy. Wygląda identycznie, jak Dawid (jest tylko odpowiednio
odmłodzony). Idzie na spacer. Wita się z sasiadem.
5. Dawid (jako dorosły) pozdrawia tego samego (tylko, że starego) sąsiada.
6. Idzie nad rzekę. Nagle jego pies wpada w wir. Dawid płynie mu na ratunek.
Jednakże sam zaczyna opadać z sił.
7. Czarny ekran. Z wody wyciąga Dawida zjawa 8-latki. Dawid odzyskuje wzrok
i przytomność. Zjawa znika.
8. Młody Dawid bawi się "w echo" w tunelu kolejowym. Jest z nim jego
koleżanka Ania. Dzieci bawią się w chowanego. Dawid jej szuka.
Nie wie, gdzie jest. Jest zrezygnowany; nagle!!... ona go całuje, wyskakując
zza drzewa. Głos narratora: "Była Ania letnim wieczorem, gdy stała bosa...".
9. Dorosły Dawid odczytuje swoje notatki "Była Ania...". Zamyka notes.
Uśmiecha się do siebie. Jest noc; coś zdaje się go obserwować przez okno.
Nagle słychać kroki. Dawid wychodzi na taras, by sprawdzić, kto to.
Wiatr wieje. Zaczyna się błyskać i zbierać na deszcz. Zamyka więc drzwi.
Odwraca się, gdy tymczasem ktoś na niego wpada. - Ufff! To tylko sąsiadka.
Owej mleczarki nie widać w lusterku (a to dziwne!), gdy przechadza się z Dawidem po jego domu.
10. Sąsiadka (mleczarka) wybywa od Dawida i wsiada do auta.
Ktoś zdaje się ją obserwować.
Tymczasem gdzieś nieopodal na drogę spada drzewo.
Teraz wiatr się nasila, a sąsiadka zbliża się nieświadomie do drwa.
Ma zginąć, jednak w ostatniej chwili hamuje tuż przed nim. Oddycha z ulgą.
Lecz oto nagle okazuje się, że auto nie chce zapalić, drzwi są zablokowane,
a przez przejazd, na którym parkuje sąsiadka jedzie pociąg.
W ten sposób kobieta ginie w wypadku kolejowym.
Po chwili, widać od tyłu zjawę mleczarki; w zwolnionym montażu/tempie odwraca się ona w naszą stronę - ma tłuste, rozwiane włosy. W tle przydrożna tabliczka "Pamiętamy o naszej kochanej sąsiadce, naszej mleczarce".
11. Na pogrzebie sasiadki Dawid spotyka dawnego znajomego, który wypomina
mu pechowy powrót do krainy dzieciństwa. Pod koniec rozmowy okazuje się,
że współrozmówca Dawida nie żyje od wielu lat (Dawid spostrzega nagrobek
z jego zdjęciem; a sam współrozmówca nagle znika, jakby rozpływa się w...).
12. Dawid kończy pisać książkę o Ani - swojej miłości dawnej.
13. Na spacerze z psem Dawid ponownie spotyka zjawę 8-latki. Ta proponuje
mu pomoc w odzyskaniu dawnej miłości Ani, pomoc w zorganizowaniu spotkania
z nią.
14. Ania (jako osoba dorosła) odbiera bukiet kwiatów - przesyłkę od Dawida.
Tymczasem jej synek wypytuje ją o znaczenie wyrazu "miłość"
i o trwałość uczuć.
Na końcu synek oświadcza, że zawsze ją-matkę będzie kochał. Ania odstawia
kwiaty na stół (na stole wycinki z gazet, z których dowiadujemy się o śmierci
synka i męża Ani). Syn okazuje się być więc jedynie "zjawą syna".
15. Narrator odczytuje finał najnowszej książki Dawida (opis miejsca
spotkania dzieci: Dawida i Ani). Teraz w miejscu tym spotykają się ponownie
nasi bohaterowie, ale tym razem już jako dorośli.
16. 8-latka (występująca dotychczas jako zjawa, a teraz - jako prawdziwy
człowiek) zamyka ostatnią stronę książki Dawida. Wspomina swoich rodziców,
którzy zginęli 7 lat wcześniej w jakiejś świątyni prasłowiańskiej
(eksplorując jej wnętrze). Słyszymy w tle dźwięk o niebiańskiej wręcz mocy
i estetyce (por. z wcześniejszymi legendami prasłowiańskimi).
Gdy dziewczynka odchodzi, ukazuje się nam nagrobek wraz z dwoma zdjęciami
jej rodziców: zdjęciem Ani i zdjęciem Dawida. W oddali widać też nagrobek
sąsiadki Dawida.
O dziwo, pies 8-latki i pies Dawida - to jeden i ten sam pies
(i co do wyglądu, i co do wieku!).
Tymczasem widać nagrobki. I muzyka staje się głośna i straszna.
Uzupełnienie! W filmie mają pojawiać się muzyczne cytaty
(np. polska sentymentalna, bardzo nastrojowa muzyka lat 80-tych).
Dzięki Chłopaki i Dziewczyny!
Co bez Was bym zrobił. Nie ma, jak krytyka, która pomaga.
Z góry dzięki!
maciejzolnowski@wp.pl
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
